Merhabalar 🙂 Çook uzun zaman olmuş. En son tarif, Çikolatalı Cheesecake tarifini 23/04/2012’de post etmişiz. İki sene iki ay olmuş!!! Ama iste insanoğlu, ne zaman nerede olur ne ile uğraşır tahmin edemiyor. Son postumuzdan sonra mevcut isimden istifa etme kararı almış ve onu uygulamaya koymuştum. Ve sonrasında ne yapacağımı düşünmeden, sadece istifa edip kendimi boşluğa bırakmak istedim. Bu aslında bu blog isine başlamadan önce aklıma düsen ama bir turlu uygulamaya geçiremediğim bir adim idi. Sevgili arkadaşımın, esimin desteği ve sonrasında hamur isleri ile uğraşırken taşların yerine oturması ile nihai noktaya ulaştım sanırım 🙂
Evet evet, istifa ettim, bir ay evde bos oturdum, hamur isi, kek, börek, yemek isine elimi sürmedim (!), ve ayni branşta fakat farklı bir yapıda bir ise başladım. Yalnız bu işe girerken benden söyle bir talep oldu: bir sertifika programına başlamam. Bu sertifika programına iki sene önce başlamıştım, fakat fazla mesai ve yoğun stresli iş ortamı dolayısı ile bırakmak zorunda kalmıştım. Hatta öyle ki, sevgili eşim çalışma kitaplarımı önümden toplayıp çöpe atmıştı 🙂
Yani, diyeceğim o ki sevgili okuyucu, iki senedir de iste bu sertifika programı ile uğraşmaktayım, iş, güç, ev, aile dışında. Nihayet, halen bitmemiş olmasına rağmen, ben artık bir miktar rahatlamak istediğimden, gözümü açmaya, etrafımı yeniden görmeye başladım ki bir baktım bizim sitenin bahçesindeki vişne ağacı meyvelerini üçer beşer kızartmaya başlamış…
Dedim ki iste bu sefer senin meyvelerinin tamamının yerlere düşüp yok olmasına izin vermeyeceğim 🙂 Taktimi esimi bir koluma, evdeki klasik ikea taburesini de diğer koluma, boynuma da fotoğraf makinesini astım, dedim yürüyün gidiyoz vişne toplamaya.
Ne kadar güzel bir şey imiş bahçe ile kıyısından kösesinden uğraşmak 🙂 Doğayı çok çok seven bir insan olmama rağmen, bir apartman çocuğu olduğum için maalesef çok içli dişli olmayı bilmiyorum. Ama yine de 3 senedir güzelim vişne ağacının meyvelerinin üzerinden geçmek beni çok uzuyordu, o nedenle bir miktar olsun onun azmini değerlendirebildiğim için çok mutlu oldum. Umarım o da mutlu olmuştur 🙂
Şimdi, gelelim bu canım minik vişnelerle ne yaptığımıza…
Öncelikle kendilerini güzelce yıkadık. Sonrasında kendilerinin çekirdeklerini özenle ayıkladık. Bu kısım epey zaman alıyor 🙂 Sonrasında kendisi ile şirin bir Vişneli Kek yaptık. Epey bir tarif okudum internette, Türkçe ve ingilizce, en nihayetinde böyle bir tarif ile çıkageldim. Biraz ortaya karışık oldu, ama yabancıların kafelerinde satılan görünüşünden hangisini seçeceğinize karar veremediğiniz, lezzeti de bir o kadar kendine has bir kek oldu. Benim gibi filtre kahve yanında çok tatlı ve yağlı olmayan, hafif mayhoş tatları seviyorsanız lütfen deneyin 🙂
Not: Ben taze vişne kullandığım için ve oldukça da minik oldukları için çok sulu değillerdi. Siz eğer dondurulmuş vişne kullanacak iseniz, mutlaka bir aksam önceden buzluktan buzdolabına indirin, yapmadan önce de bir süzgece koyun süzülsün.
